နင္ ငါ့ကို ထားခဲ့ျပီး အျခားေနရာကို ထြက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ငါဘယ္တုန္းကမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး . . .
အထူးသျဖင့္ ငါ့ကိုခ်န္ထားခဲ့ျပီးေပါ့ ။ နင္ဘယ္ကိုထြက္သြားမလဲ ဆိုတာ ကို ၾကိဳသိခဲ့မယ္ဆိုရင္ နင္ထြက္သြားမဲ့
တံခါးေပါက္ကို ငါၾကိဳတင္ပိတ္ထားခဲ့မွာေပါ့ . . . . . .
အခုေတာ့ - - - - - -- - -- - -- - -- - -- -- - -- - -- - -- -- - -- - - -- - - -- --
အခ်ိန္ကား ည ၁၁ နာရီေက်ာ္ေလျပီ . .
သုန္တစ္ေယာက္ မအိပ္ေသးပဲ အခန္းတြင္းတြင္ ထိုင္၍ ျပတင္းေပါက္မွ လွမ္းျမင္ရေသာ လမင္း ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးကို
ေငးၾကည္႔ရင္း အတိတ္က အေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ ေတြးေတာ ျမင္ေယာင္ေနမိေလေတာ့သည္ ...........
ေနမင္းၾကီးသည္ ျမဴႏွင္းေလးေတြဖံုးလြမ္းေနေသာ လွပတဲ့ ေတာင္တန္းေလးမ်ားၾကားထဲမွ သူဧ။္ တာ၀န္ကို
ထမ္းေဆာင္ရန္ အားမာန္အျပည္႔နဲ႔ထြက္ေပၚလာသကဲ့သို႔ လူသားမ်ားသည္လည္း တာ၀န္ကိုယ္စီျဖင့္
မိမိ အလုပ္ခြင္သို႔ ၀င္ေရာက္ၾကကုန္သည္ ။ သုန္တစ္ေယာက္လည္း အလုပ္သို႔သြားရန္ အိမ္မွထြက္ခြာလာေလျပီ ။
သူမ နာမည္အရင္းမွာ ေတာ့ ၀သုန္မိုးပါ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက သုန္ လို႔ ပဲေခၚၾကတယ္ေလ ။ အခုေတာ့
ေက်ာင္းျပီးသြားျပီျဖစ္လို႔ ကုမၸဏီ တစ္ခုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္ေနပါတယ္ ။ ဖိုးျပည္႔ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးဟာလည္း
သုန္နဲ႔ အတူ အဲကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကတာေပါ့ ။ သုန္ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကအရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြေပ့ါ ။
သူက သုန္ ကိုအရမ္းလည္းဂရုစိုက္ပါတယ္ ။ သုန္အေပၚလည္း အျမဲအလိုလိုက္တတ္ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဖိုးျပည္႔မွာ
အရမ္းထူးခၽြန္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ရုပ္ရည္မွာ လည္းေခ်ာေမာသူျဖစ္တဲ့ အတြက္ သုန္ လည္း ဖိုးျပည္႔ကို
အရမ္းခ်စ္ခဲ့မိပါတယ္ ။ သုန္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေက်ာင္းျပီးလို႔ အလုပ္မွာ အတူတူ၀င္လုပ္ျဖစ္ရင္း တစ္ေယာက္
အေပၚတစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ့ မိၾကတာပါ ။ သုန္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ရံုးဆင္းျပီဆိုရင္ အိမ္ကိုအတူတူ
ျပန္ၾကတယ္ေလ ။ သူက သုန္ကို အိမ္ထိေရာက္ေအာင္ လိုက္ပို႔ေပးျပီးမွ သူျပန္ေနၾကေလ ။
သုန္အေပၚ ဒီလိုဂရုစိုက္တတ္တဲ့ ခ်စ္သူေလးရတာ အရမ္းကံေကာင္းတာပဲလို႔ သုန္အျမဲတမ္းေတြးေနမိတယ္ ။
သုန္ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဟာအရမ္းလိုက္ဖက္တာပဲ လို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာေတာ့ သုန္ အရမ္းပဲၾကည္ႏူးမိခဲ့တယ္ ။
သုန္ စိတ္ထဲမွာလည္း သူဟာ သုန္ ရဲ႔ဖူးစာရွင္ ပဲ လို႔ မွတ္ယူခဲ့တယ္ ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဘ၀ခရီးလမ္းကို
သူမနဲ႔ အတူလက္တြဲသြားမဲ့သူဟာလည္း ဖိုးျပည္႔ပဲျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာေပါ့ ။ သုန္တို႔က ေက်ာင္းေနကတည္းက
တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အရမ္းသံေယာဇဥ္ရွိခဲ့ၾကတာေလ ။ ဒါေပမဲ့ သုန္ႏွလံုးသား ကၽြန္းခံေနေတာ့
သုန္ဆီကို ဆိုး၀ါးတဲ့ ကံၾကမၼာမုန္တိုင္းက်ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ တစ္ရက္မွာေပါ့ သုန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ထမင္း
အတူစားေနခ်ိန္မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းလာလည္လို႔ကမန္းကတမ္း ထလိုက္သြားလိုက္တယ္ ။ အဲခ်ိန္မွာ ဖုန္းသံေလးက
ထျမည္လာပါတယ္ ။ သူမရွိေတာ့ သူ႔ရဲ႔ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။
ဟဲလို ေမာင္လားတဲ့ ......
ဘုရားဘုရား ကိုယ္ပဲနားၾကားမွားတာလားေပါ့ ...
ဘယ္သူနဲ႔ေျပာခ်င္တာလဲရွင္လို႔ သုန္ေမးလိုက္ေတာ့ ေမာင္နဲ႔ေျပာခ်င္တာပါလို႔ ဖုန္းထဲကေကာင္မေလးကျပန္ေျဖ
လိုက္တယ္ ။ ဖုန္းမွားေနတယ္ထင္တယ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ မမွားပါဘူး ဒါေမာင့္ဖုန္းပါတဲ့ . ... အခုေျပာေနတာက
ဘယ္သူလဲဆိုျပီး သုန္ ကိုေတာင္ျပန္ေမးလိုက္ေသးတယ္ ။ သုန္လဲ ေျပာလိုက္ပါတယ္ သူ႔ရံုးက မိတ္ေဆြပါလို႔
သူက သူငယ္ခ်င္းလာလို႔အျပင္ခဏထြက္သြားတယ္ ခဏမွျပန္ေခၚလိုက္ပါလို႔ ေျဖလိုက္သည္ ။
၁၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဖုန္းျပန္၀င္လာပါတယ္ ။ သူတို႔ဘာေတြေျပာေနၾကတယ္ဆိုတာေတာ့ သုန္မသိလိုက္ဘူး ။
အဲသည္ဖုန္းလာျပီး ကတည္းက သုန္စိတ္ထဲမၾကည္မလင္ျဖစ္ေနမိတယ္ ။
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ မွန္းမသိေပမဲ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိသင့္တယ္ေလ ။ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ စိုးရိမ္ေသာက ေတြ
သံသယေတြကို ရင္ထဲမွာ ျမိဳသိပ္ထားရင္ စိတ္က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္တဲ့ ။ ဖြင့္ထုတ္မပစ္တဲ့ ခံစားမႈ
ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ေသဆံုးတယ္မရွိဘူး ေနျမင့္ေလအရူးရင့္ေလ ဆိုသလိုပဲေပါ့ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔
အစိုင္အခဲေတြျဖစ္ျပီး ပိုဆိုးလာဖို႔ပဲရွိတယ္ေလ ။ မၾကိဳက္တာရွိရင္ မၾကိဳက္တဲ့ အေၾကာင္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
ေျပာရမယ္ေလ ။ ဒါမွ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္နားလည္ေပးလို႔ရမွာေပါ့ ....... လို႔ စဥ္းစားေနမိလိုက္တယ္ ။
အဲခ်ိန္မွာပဲ ဖိုးျပည္႔က မနက္ျဖန္ရံုးပိတ္ရက္အားလားတဲ့ သုန္ကိုေမးတယ္ ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူ ေခၚတာ မအားလည္းအားရမွာေပါ့ သုန္လဲသူ႔နဲ႔ အျပင္မွာေတြ႔ျပီး စကားေတြအမ်ားၾကီး
ေျပာခ်င္တာေပါ့ ။ အားတယ္ ဖိုးျပည္႔ သုန္တို႔ ခါတိုင္းေတြ႔ေနက်ေနရာေလးမွာ ေတြ႔ၾကတာေပါ့ ။
ေနာက္တစ္ေန႔ သုန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ပန္းျခံထဲမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ခဲ့ၾကသည္ ။ ပန္းျခံထဲတြင္ အရာရာအားလံုးဟာ
တိတ္ဆိတ္ေနျပီး ခ်စ္သူႏွစ္ဦးခြဲရမည္ကို ၾကိဳသိေနသေယာင္ ပန္းျခံထဲရွိ ဌက္ကေလးမ်ားမွာ အလြမ္းသီခ်င္းမ်ားကို
သီၾကဴးေနေလသည္ ။ သုန္ဘယ္ေတာ့ကမွ မထင္ထားခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။
အဲစကားကိုၾကားေတာ့ သုန္ နားထဲကို သံရည္ပူေတြေလာင္းထည္႔ လိုက္သလိုပဲေအာက္ေမ့ရတယ္ ။
သုန္ ရင္ေတြေပါက္ကြဲမတတ္ခံစားရတယ္ ။ သုန္ ကိုယ္တို႔ လမ္းခြဲရေအာင္ ကိုယ့္ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့တဲ့ .....
ဘယ္ေလာက္ ခါးသီးလိုက္တဲ့ စကားလဲ ။ ေတာ္ေတာ့ ဖုိးျပည္႔ ငါသိျပီ ။
ငါက နင္အခုတြဲေနတဲ့ ေကာင္မေလးေလာက္လွခ်င္မွ ငါလွမယ္ ဒါေပမဲ့ ငါနင့္အေပၚထားခဲ့တဲ့ ခ်စ္ခဲ့တဲ့
စိတ္က သူ႔ထက္ အျပန္တစ္ရာမက သာတယ္ ဆိုတာ နင္မွတ္ထားလိုက္ပါ ။
ဒါေပမဲ့ နင္သည္လို ဘာျဖစ္လို႔ လမ္းခြဲစကားေျပာရတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ ငါနားလည္ေအာင္ရွင္းျပသင့္တယ္ ။
ဖိုးျပည္႔ ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ နင္လဲ ငါ့ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပဲေလ ။
ဒါေပမဲ့ ဒီလိုမ်ိဳးစကားကို နင္မို႔လို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ေျပာရက္ တယ္ ဟာ............
ေျပာရင္း သုန္ ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ ျပည္႔ေနတယ္ ။
သုန္ ငါ့ကို ခြင့္မလြတ္ပါနဲ႔ ။ ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္မလြတ္ပါနဲ႔ ။ ငါ့ကိုမုန္းလိုက္ပါ .........
ငါလည္း နင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ငါ့မွာ ဘယ္လိုမွ ျပင္လို႔မရတဲ့ အမွားတစ္ခု ငါက်ဳးလြန္မိခဲ့တယ္ ။
ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ သုန္ရယ္ ။ ငါေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ရႈပ္ခဲ့မိတယ္ ။
သူက ႏွလံုးေရာဂါသည္ ေလးပါ ။ အခုသူ႔မွာ ငါနဲ႔ ရတဲ့ ရင္ေသြးေလးလည္း သူ႔စီမွာ ရွိေနျပီ ။
ငါေယာက်ာၤးပီသခ်င္္တယ္ သုန္ .....
ငါလူေတြထဲက လူပီသတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ..........
ေယာက်ာၤးေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ........
ေတာ္ပါေတာ့ ဟာ ငါသေဘာေပါက္သြားပါျပီ ငါ့ကိုေနာက္ထပ္ထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့
သည္ထက္ေျပာေနရင္ ငါခံစားႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး .....
သုန္ မိန္းကေလးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ဖိုးျပည္႔ ကိုလည္း လူပီသေစရမယ္ .....
ဖိုးျပည္႔ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း ဖိုးျပည္႔အနားမွာ သုန္လံုး၀မရွိေစရပါဘူး .....
အားလံုးနဲ႔ အေ၀းဆံုးကို သုန္ ထြက္သြားေပးမွာပါ ...........
ႏႈတ္ဆတ္ခဲ့ပါတယ္ ဖိုးျပည္႔ရယ္ ..........
နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ အနာဂတ္လမ္း ကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္ျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစလို႔
ဆုေတာင္းေပးလိုက္တယ္ေနာ္ ....
အဲဒါငါ့ရဲ႔ မဂၤလာလက္ဖြဲ႔ေလးပဲ .........
(သံုးလခန္႔ ၾကာေသာ္)
သုန္ဆီ ဖိတ္စာေလးတစ္ေစာင္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။
ထင္ျပီးသားပါ (ေမာင္ဖိုးျပည္႔စံု နဲ႔ မဖူးဖူး) တို႔ဧ။္ မဂၤလာဧည္႔ခံပြဲတဲ့
မဂၤလာပြဲေလးကို လာျဖစ္ေအာင္လာေပးပါ သုန္တဲ့ .......
စိတ္ခ်ပါ ငါလာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ေပးပါ့မယ္ .......
ဧည္႔ခံပြဲေလးမွာေပါ့ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ဖိုးျပည္႔တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည္႔ရင္း .......
သုန္မွာ လူမသိေအာင္ မ်က္ရည္ေလး တစ္ေပါက္က်ခဲ့မိတယ္ ........
ေအာ္ အခ်စ္အခ်စ္...........သူမ်ားေတြအတြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ရယူျခင္းလား ပိုင္ဆိုင္ျခင္းလားမသိေပမဲ့
သုန္ အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံျခင္းေတြနဲ႔ ........... သုန္ အခ်စ္ရဲ႔
ဟိုးးးးးးးးးးး အျခားတစ္ဖက္မွာ ........ ေပးဆပ္ျခင္းေတြနဲ႔ပဲဇာတ္သိမ္းခဲ့ရတယ္ .........
အိမ္မက္ေကာင္းကင္ မွ
No comments:
Post a Comment